Terug naar: Concensus Mechanisms: De douane ambtenaar van de blockchain
Cryptonetwerken worden gevormd door twee mechanismen:
1. Proof of Work (PoW)
Hierbij worden transacties gevalideerd door miners of nodes. Belangrijke vuistregel hierbij om te hanteren is: – Elke miner is een node, maar niet elke node is een miner. Nodes zijn in feite huis tuin en keuken computers die transacties controleren en goedkeuren op het netwerk.
Miners verlenen in principe dezelfde rol, alleen de miner(s) die het snelste de wiskundige code oplost krijgt hiervoor een beloning, in de vorm van een cryptocurrency (Bitcoin, Ethereum etc.). Het nadeel van PoW is dat het niet duurzaam is en enorm veel stroom vereist.
Bekende voorbeelden hiervan zijn dorpen in China die zonder stroom kwamen te zitten doordat datacenters honderen, en soms zelfs duizenden computers lieten draaien om wiskundige codes op te lossen om op die manier zoveel mogelijk rewards binnen te halen.
2. Proof of Stake (PoS)
Bij PoS maakt het netwerk gebruik van, vooraf goedgekeurde, validators. Zij bevriezen in feite hun cryptomunten voor een specifieke periode en na verloop van tijd krijgen ze beloningen in de vorm van cryptomunten doordat zij een bijdrage leveren aan het netwerk.
Beide vormen zijn onderdeel van een concessus mechanisme. Dit betekent dat het merendeel van het netwerk het ‘eens’ moet zijn van de transactie voordat deze wordt toegevoegd op de blockchain.
Over die blockchain gesproken, wat is dat?
De blockchain is in feit een lange ketting met allerlei blokken die ieder unieke informatie bevatten over unieke transacties die worden uitgevoerd op het netwerk.
Ieder blok bevat een unieke code (hash) en daarmee wordt de veiligheid van het netwerk gewaarborgd.
Echter, crypto heeft te maken met het blockchain-trillema. Dit betekent concreet, wanneer een blockchain:
– Decentraal en schaalbaar is, is het (vaak) niet veilig (SOL).
– Schaalbaar en veilig is, is het (vaak) niet gedecentraliseerd (XRP).
– Veilig en decentraal is, is het (vaak) niet schaalbaar (BTC).